INTRODUCTION: This study assessed the prognostic and predictive value of neutrophil-lymphocyte ratio (NLR), derived neutrophil-to-lymphocyte ratio (dNLR), platelet-lymphocyte ratio (PLR), systemic immune-inflammation index (SII), and complete blood count (CBC) parameters in metastatic castration-resistant prostate cancer patients treated with enzalutamide.
METHODS: A retrospective review of 82 metastatic castration-resistant prostate cancer patients at Kocaeli University Hospital (2018-2023) was conducted. Parameters included prostate-specific antigen, hemoglobin, and cell counts. Formulas: SII = Neutrophil x Platelet/Lymphocyte; PLR = Platelet/Lymphocyte; dNLR = Neutrophil / (WBC - Neutrophil). Survival was analyzed using the Kaplan-Meier method, Log-rank test, and Cox regression.
RESULTS: High dNLR was associated with increased progression risk (HR 2.39, CI 1.03-5.49; P=0.04), whereas PLR, SII, and other CBC metrics were not. The mean survival was 53.0 ± 3.8 months. Patient cohorts categorized by prior docetaxel treatment, showed no correlation between the aforementioned values and progression-free survival.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Elevated dNLR levels in patients undergoing enzalutamide therapy correlate with adverse outcomes, emphasizing the role of dNLR in treatment strategies.
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, enzalutamid ile tedavi edilen metastatik kastrasyona dirençli prostat kanseri hastalarında nötrofil lenfosit oranı (NLO), derive nötrofil lenfosit oranı (dNLO), trombosit lenfosit oranı (TLO), sistemik immün-inflamasyon indeks (Sİİ ) ve hemogram parametrelerinin prognostik ve prediktif önemi incelenmiştir
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kocaeli Üniversitesi Hastanesi'nde (2018-2023) metastatik kastrasyona dirençli prostat kanseri tanısı konmuş 82 hastanın geriye dönük verileri incelendi. Prostat spesifik antijen, hemoglobin, nötrofil, lenfosit değerleri kaydedildi. Formüller: Sİİ = Nötrofil x Trombosit/Lenfosit; TLO = Trombosit/Lenfosit; dNLO = Nötrofil / ( WBC- Nötrofil). Sağkalım, Kaplan-Meier yöntemi, Log-rank testi ve Cox regresyonu kullanılarak analiz edildi.
BULGULAR: Yüksek dNLO, hastalık progresyonunda artış riski ile ilişkilendirildi (HR 2,39, CI 1,03-5,49; P=0,04), buna karşın TLO, Sİİ ve diğer hemogram değerleri ile progresyon arasında ilişki bulunmadı. Ortalama sağkalım 53,0 ± 3,8 ay bulundu. Enzalutamid tedavisi öncesi dosetaksel ile tedavi edilen ve edilmeyen hasta grupları incelendiğinde, NLO, dNLO, TLO, Sİİ ve hemogram parametreleri ile progresyonsuz sağkalım arasında bir korelasyon gösterilemedi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Enzalutamid tedavisi gören hastalarda yüksek dNLO, progresyon riskinde artış ile ilişkilidir. Tedavi stratejileri belirlenirken dNLO değeri göz önünde bulundurulmalıdır.