The Role of Thyroid Function Tests in Prediction of the Effect of the Severity of Pre-eclampsia on Perinatal Outcomes

INTRODUCTION: To investigate the relationship between impaired thyroid function tests in pregnancy and pre-eclampsia, to determine the role of this relationship in the prediction of the severity of pre-eclampsia, and to evaluate the effect on perinatal outcomes.
METHODS: The study included 60 consecutive patients in the 28th-41st gestational week of a single pregnancy, diagnosed with pre-eclampsia, and a control group of 44 healthy, normotensive patients at the same stage of a single pregnancy with no medical problems. The pre-eclamptic patients were separated into two groups as severe pre-eclampsia and other pre-eclampsia. The groups were compared in respect of demographic data.
RESULTS: This prospective, controlled study included 60 pregnant patients diagnosed with pre-eclampsia and 44 healthy pregnant patients. When the severe pre-eclampsia, other pre-eclampsia and the healthy control groups were compared in respect of thyroid function tests, TSH was determined to be statistically significantly higher in severe pre-eclampsia group than in other pre-eclampsia group and the control group (6.04 ± 9.63 μlU/ml, 2.76 ± 1.86 μlU/ml ve 2.72 ± 1.70 μlU/ml, respectively, p<0.001). TT3 and TT4 were lower in both the severe pre-eclampsia and other pre-eclampsia groups compared to the healthy control group
DISCUSSION AND CONCLUSION: TSH levels were increased and the TT3 and TT4 levels were decreased in all the pre-eclamptic pregnancies. In the sub-group analyses, there was a statistically significant increase in the TSH levels of the severe pre-eclampsia group compared to those of the other pre-eclampsia group. It can therefore be considered that TSH levels may be useful in determining the severity of pre-eclampsia.

Preeklampsini Şiddetini ve Perinatal Sonuçlara Etkisini Öngörmede Tiroid Fonksiyon Testlerinin Yeri

GİRİŞ ve AMAÇ: Gebelerdeki tiroid fonksiyon bozuklukları ile preeklampsi arasındaki ilişkiyi araştırıp; bu ilişkinin preeklampsinin şiddetlenmesini öngörmedeki yerini tespit edip, perinatal sonuçlara etkisini araştırmak.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya 28-41.gebelik haftaları arasında olan, 60 adet preeklampsi tanısı almış ardışık tekiz gebeliği olan kadınlar dahil edildi. Herhangi bir medikal ve obstetrik problemi olmayan normotansif 44 sağlıklı tekiz gebe, kontrol grubu olarak seçildi. Tüm preeklamptik gebeler, ağır preeklampsi ve diğer preeklampsi olarak iki alt gruba ayrıldı. Gruplar arsındaki temel demografik veriler, yenidoğan ağırlığı, cinsiyeti ve 1.dk APGAR skorları ile serum biyokimya, hemogram ve tiroid stimüle edici hormon (TSH), total T3 (TT3), total T4 (TT4) düzeyleri karşılaştırıldı.
BULGULAR: Bu prospektif çalışmaya preeklampsi tanısı almış 60 gebe ve 44 normotansif sağlıklı gebe dahil edildi. Ağır preeklampsi, diğer preeklampsi ve sağlıklı gebe grupları tiroid fonksiyon testleri açısından karşılaştırıldığında; serum TSH değerleri, ağır preeklampsi grubunda, diğer preeklampsi ve sağlıklı gebelere oranla anlamlı derecede yüksek iken (sırasıyla 6.04 ± 9.63 μlU/ml, 2.76 ± 1.86 μlU/ml ve 2.72 ± 1.70 μlU/ml, p<0.001) TT3 ve TT4 değerleri, hem diğer preeklampsili hem de ağır preeklampsili gebelerde sağlıklı gebelere kıyasla düşük ölçüldü. Tüm preeklamptik gebelerde sağlıklı gebelere kıyasla yenidoğan ağırlığı ve 1. dakika APGAR skorları daha düşüktü. Sezaryen doğum oranı preeklamptik gebelerde sağlıklı gebelere oranla daha yüksekti.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Tüm preeklamptik gebelerde serum TSH seviyelerinin artmakta, TT3 ve TT4 seviyelerinin ise azalmakta olduğu tesbit edilmiştir. Alt grup analizleri değerlendirildiğinde, ağır preeklampsili gebelerde, diğer preeklampsili gebelere kıyasla TSH düzeylerindeki anlamlı artış, TSH düzeylerinin preeklampsinin şiddetini belirlemede faydalı olabileceği yönünde ipucu vermektedir.