XQuick Search
XEvaluation of Adherence to the Mediterranean Diet and Physical Activity Status in Pregnant Women Diagnosed with Gestational Diabetes Mellitus
Gülnihal Aygün1, Nihan Çakır Biçer2, Meryem Kahrıman21Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar University, Institute of Health Sciences, Department of Nutrition and Dietetics, İstanbul, Turkiye.2Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar University, Faculty of Health Sciences, Department of Nutrition and Dietetics, Istanbul, Turkiye.
INTRODUCTION: Gestational diabetes mellitus (GDM) is a carbohydrate intolerance and can have negative consequences for both mother and infant. Healthy nutrition and physical activity are the cornerstones for the prevention and treatment of GDM. This study is aimed to evaluate the adherence to the Mediterranean diet, nutrition, and physical activity status in pregnant women diagnosed with GDM.
METHODS: This study was carried out with 51 pregnant women with GDM and 51 pregnant women without GDM (control group) aged ≥18 years, between ≥24–≤29 gestational weeks. Demographic, obstetric, and health status of individuals were questioned, and anthropometric measurements were evaluated. In addition, the Mediterranean Diet Adherence Screener (MEDAS) and the General Practice Physical Activity Questionnaire (GPPAQ) were applied, and three-day diet records were collected.
RESULTS: Pregnant women with GDM have a higher rate of meeting their daily energy and protein requirements and higher carbohydrate intake (p<0.05). The MEDAS scores of pregnant women diagnosed with GDM (5.71±1.51) were found to be lower than the control group (8.02±2.15) (p=0.001). The rate of poor adherence to the Mediterranean diet and physical inactivity are higher in women with GDM (p=0.001 for all).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The findings suggest that pregnant women with GDM are more inactive, have poorer adherence to the Mediterranean diet, and may have more diet-related risk factors compared to healthy pregnant women. Considering the effects of nutritional and physical activity habits during pregnancy on fetal, neonatal and maternal health, it is important to encourage healthy behaviors, especially in pregnant women at risk.
Gestasyonel Diabetes Mellitus Tanısı Almış Gebelerde Akdeniz Diyetine Bağlılık ve Fiziksel Aktivite Durumunun Değerlendirilmesi
Gülnihal Aygün1, Nihan Çakır Biçer2, Meryem Kahrıman21Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beslenme ve Diyetetik Bölümü, İstanbul, Türkiye..2Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Beslenme ve Diyetetik Bölümü, İstanbul, Türkiye.
GİRİŞ ve AMAÇ: Gestasyonel diabetes mellitus (GDM), bir karbonhidrat intoleransıdır ve hem anne hem de bebek için olumsuz sonuçlar doğurabilir. Sağlıklı beslenme ve fiziksel aktivite, GDM’nin önlenmesi ve tedavisinde temel taşlardır. Bu araştırmada GDM tanısı almış olan gebelerde Akdeniz diyetine bağlılık, beslenme ve fiziksel aktivite durumunun değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 18 yaş ve üzeri, ≥24–≤29 gestasyonel hafta arasındaki 51 GDM’li ve 51 sağlıklı (kontrol grubu) gebenin demografik, obstetrik özellikleri ve antropometrik ölçümleri değerlendirilmiştir. Akdeniz Diyetine Uyum Ölçeği (MEDAS), Birinci Basamak İçin Fiziksel Aktivite Anketi (GPPAQ) uygulanmış ve üç günlük besin tüketim kayıtları alınmıştır.
BULGULAR: GDM'li gebelerin günlük enerji ve protein gereksinimlerini karşılama oranı ve karbonhidrat alımı daha yüksektir (p<0,05). GDM’li gebelerin MEDAS puan ortalaması (5,71±1,51) kontrol grubundan (8,02±2,15) düşük bulunmuştur (p=0,001). GDM’li kadınlarda Akdeniz diyetine zayıf uyum gösterenlerin ve fiziksel olarak inaktif olan kadınların oranı kontrol grubundan fazladır (p=0,001).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bulgular, GDM'li gebelerin sağlıklı gebelere kıyasla daha inaktif olduklarına, Akdeniz diyetine daha zayıf uyum gösterdiklerine, daha fazla beslenme ile ilişkili risk faktörlerine sahip olabileceklerine işaret etmektedir. Gebelik döneminde beslenme ve fiziksel aktivite alışkanlıklarının fetal, neonatal ve maternal sağlık üzerindeki etkileri göz önüne alındığında, özellikle risk altındaki gebelerin sağlıklı davranışlar açısından teşvik edilmesi önemlidir.
Manuscript Language: English