INTRODUCTION: In this study, we aimed to evaluate the satisfaction levels and feedbacks of inpatients after discharge.
METHODS: This descriptive study was conducted at a state hospital on patients aged over 18 who have undergone surgery and were discharged. A sociodemographics form, satisfaction surveys, the EQ-5D-3L and EQ-VAS scales were used in collecting the data. One-way variance analysis in multiple group comparisons, Tukey’s multiple comparison test in subgroup comparisons, independent samples t-test in binary groups, and chi-square test in comparison of the qualitative data has been used for evaluation.
RESULTS: In total, 225 people completed the survey. The satisfaction level of the patients according to the city, gender, marital status, education level, and income level showed a significant difference (p<0.05). There was no significant difference in the comparison of duration of hospitalization, room stay, time after discharge, age, work, whether or not the patient used walking aids, alcohol use, smoking, or satisfaction with medical services and nursing services (p>0.05). Of all the patients, 94.7% stated that they would apply to the same institution again if surgery was necessary. After discharge, the EQ-5D-3L scale scores ranged between good and moderate.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Determining the needs of the patients is an important indicator in the evaluation of the quality and direction of the services to be provided. For this reason, periodical scientific researches should be conducted to increase patient satisfaction and achieve excellence in healthcare services. It should also be noted that physicians and nurses have the most important impact on patient satisfaction.
GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmada yatarak tedavi gören hastaların taburculuk sonrasında memnuniyet düzeylerinin ve geri bildirimlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanımlayıcı tipte bir çalışmadır. Çalışma bir kamu hastanesinde ameliyat olup taburcu olan 18 yaş üstü ve çalışmayı kabul eden kişilere yapılmıştır. Sosyo demografik form, memnuniyet anketleri, EQ-5D-3L ve EQ-VAS ölçeği uygulanmıştır. Çoklu gruplar arası karşılaştırmalarda tek yönlü varyans analizi, alt grup karşılaştırmalarında Tukey çoklu karşılaştırma testi, ikili grupların karşılaştırmasında bağımsız t testi, nitel verilerin karşılaştırmalarında ki-kare testi kullanılmıştır.
BULGULAR: 225 kişi anketi doldurdu. Hastaların geldikleri şehire, cinsiyetine, medeni durumuna, eğitim durumuna ve gelir düzeyine göre memnuniyetleri anlamlı (p<0.05) farklılık göstermiştir. Hastanede yatış süresi, kaldığı oda, taburculuk sonrası geçen zaman, yaşı, işi, yürümeye yardımcı araç kullanıp kullanmadığı, alkol sigara kullanımı, kaldığı eve göre hekimlik hizmetlerinden ve hemşirelik hizmetlerinden memnuniyetlerinin karşılaştırılmasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Hastaların %95’i tekrar ameliyat gerekirse yine aynı kuruma başvuracaklarını belirtmiştir. Taburculuk sonrası EQ-5D-3L ölçeği değerlendirmeleri iyi orta arası çıkmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Hastaların istek ve gereksinimlerinin belirlenmesi hizmet kalitesinin değerlendirilmesinde önemli bir gösterge olmasının yanı sıra verilecek hizmete yön vermesi açısından da önemli bir role sahiptir. Bu nedenle hasta memnuniyetinin yükseltilmesi ve sağlık hizmetlerinde mükemmelliğe ulaşmak için periyodik bilimsel araştırmalar yapılmalıdır. Hekimlerin ve hemşirelerin hasta memnuniyeti üzerinde en önemli etkiye sahip oldukları unutulmamalıdır.