INTRODUCTION: The aim of the present study was to evaluate the effectiveness of the three different algorithms on pregnant women who had adnexal mass, and also, to compare the sensitivity and specificity of these algorithms in pregnancy.
METHODS: Our retrospective study evaluated the women who had a suspicious adnexal mass during pregnancy consulted to the Division of Gynecologic Oncology and underwent surgery at the Department of Obstetrics and Gynecology, Istanbul University from December 1999 to December 2019.
RESULTS: There were forty pregnant women with adnexal mass. Eleven (30%) has benign, six (15%) had borderline, and twenty-three (55%) had malign lesions. The RMI4 algorithm had a sensitivity of 0.21, a specificity of 0.91, at a cut-off point ≥ 450. At a cut-off>%10, the LR2 and ADNEX algorithms both had a sensitivity of 1.00, however, LR2 algorithm had a specificity of 0.55; ADNEX algorithm had a specificity of 0.82. Positive predictive values (PPV) were 0.86 for RMI4, 0.85 for LR2 and 0.94 for ADNEX algorithm, and negative predictive values (NPV) were 0.30 for RMI4, 1.00 for LR2 and ADNEX algorithms. The difference between RMI4 and both LR2 and ADNEX algorithm was statistically significant (p <0.001 for all). However, the difference between the LR2 and ADNEX algorithm was not significant (p=0.25).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The ADNEX and LR2 algorithms had high sensitivity in differentiating malignant tumors from benign lesions on pregnant women with adnexal mass. In addition, ADNEX had the highest specificity of all. However, RMI4 algorithm had the poorest performance on pregnant women with adnexal mass.
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, adneksiyal kitlesi olan gebelerde üç farklı algoritmanın etkinliğini değerlendirmek ve bu algoritmaların gebelikteki duyarlılık ve özgüllüğünü karşılaştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Retrospektif çalışmamızda, Aralık 1999 - Aralık 2019 tarihleri arasında İstanbul Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Jinekolojik Onkoloji Bilim Dalı'na gebeliği esnasında şüpheli adneksiyal kitle saptandığı için başvuran ve bu sebeple opere edilen kadınlar değerlendirdi.
BULGULAR: Bu çalışmaya dahil edilen adneksiyal kitle olan 40 gebe vardı. Onbirinde (% 30) benign, altısında (% 15) borderline ve yirmi üçünde (% 55) malign lezyon mevcuttu. 450 eşik değerinde RMI4 algoritması; 0,21 duyarlılığa, 0,91 özgülüğe sahipti. >%10 eşik değerinde, LR2 ve ADNEX algoritmalarının her ikisinin de duyarlılığı 1.00 idi, ancak, LR2 algoritmasının özgüllüğü 0.55; ADNEX algoritmasının özgüllüğü 0.82 idi. Pozitif prediktif değerler (PPV) RMI4 için 0.86, LR2 için 0.85 ve ADNEX algoritması için 0.94 iken; negatif prediktif değerler (NPV) RMI4 için 0.30, LR2 ve ADNEX algoritmaları için 1.00 idi. RMI4 ile hem LR2 hem de ADNEX algoritması arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (her ikisi için de p <0.001). Ancak LR2 ve ADNEX algoritmaları arasındaki fark anlamlı değildi (p = 0.25).
TARTIŞMA ve SONUÇ: ADNEX ve LR2 algoritmaları, adneksiyal kitlesi olan gebelerde malign tümörleri benign lezyonlardan ayırt etmede yüksek hassasiyete sahipti. Ek olarak, ADNEX en yüksek özgüllüğe sahipti. Bununla birlikte, RMI4 algoritması, adneksiyal kitlesi olan gebelerde en düşük performansa sahipti.