INTRODUCTION: The primary objective of this study was to identify the most common pleural malignancies leading to malign pleural effusion (MPE). The secondary objective was to evaluate the relationship between the amount of fluid and radiological findings, etiologies, treatment methods and survival.
METHODS: We retrospectively included cases of MPE with a tissue diagnosis.
RESULTS: The most common causes of MPE were lung cancer (73%), breast cancer (8.3%) and mesothelioma (7%). In patients who were offered chemical pleurodesis, pleurodesis was successful in nearly 31.1%. No relation wasfound between the amount of pleural fluid and cell type,survival, pulmonary, extrapulmonary malignancy and mesothelioma, Patients live longer if pleurodesis was successful (p = 0.005). Median survival of patients with MPE due to pulmonary, extrapulmonary and mesothelioma, respectively were 77 ± 12.8, 150 ± 48.4 and 365 ± 0 days. The survival of the patients with mesothelioma was significantly longer than others (P: 0.000).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The main cause of MPE was lung cancer, followed by breast cancer, unknown primary and mesothelioma. Chemical pleurodesis was a viable palliative measure for MPE. Successful pleurodesis had a significant contribution to the survival.
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın birincil amacı, malign plevral efüzyona (MPE) yol açan en yaygın plevral maligniteleri belirlemektir. İkincil amaç, sıvı miktarı ile radyolojik bulgular, etiyolojiler, tedavi yöntemleri ve sağkalım arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamıza retrospektif olarak doku tanısı almış MPE vakalarını dahil ettik.
BULGULAR: MPE’nin en yaygın nedenleri akciğer kanseri (% 73), meme kanseri (% 8.3) ve mezotelyoma (% 7) idi. Kimyasal plöredez önerilen hastalarda plöredez yaklaşık% 31.1 oranında başarılı olmuştur. Plevral sıvı miktarı ile hücre tipi, sağkalım, pulmoner, ekstrapulmoner malignite ve mezotelyoma arasında ilişki bulunmadı, hastalar plöredez başarılı ise daha uzun sağkalıma sahipti (p = 0.005). Pulmoner, ekstrapulmoner ve mezotelyoma nedeniyle MPE’li hastaların medyan sağkalımı sırasıyla 77 ± 12.8, 150 ± 48.4 ve 365 ± 0 gündü. Mezotelyomalı hastaların sağkalımı diğerlerine göre anlamlı olarak daha uzundu (P: 0.000).
TARTIŞMA ve SONUÇ: MPE’nin ana nedeni akciğer kanseriydi, ardından meme kanseri, primer bilinmeyen maligniteler ve mezotelyoma geldi. Kimyasal plöredez, MPE için geçerli bir palyatif önlemdi. Başarılı plöredezin sağkalıma önemli bir katkısı vardı.