Retrospectıve Evaluatıon of Our Surgıcal Approach and Treatment Results in Subaxıal Cervıcal Spıne Injury

INTRODUCTION: The aim of the study is to evaluate the treatment management applied to the cases operated by a single spinal surgeon for Subaxial cervical trauma (SCT) according to the Subaxial cervical spine injury classification (SLIC) and AOSpine criteria, and to analyze the clinical and radiological results of the cases retrospectively.
METHODS: The clinical and radiological results of 9 patients who were operated for SCT in our clinic between 2019-2020 were evaluated.
RESULTS: The age distribution of the cases was between 18 and 74 (mean = 46.2). The follow-up period of the cases was 5-27 (mean = 17.3) months. When the trauma levels were examined, it was seen that there were lesions at the C5-C6 level in 7 (77.8 %) cases and at the C6-C7 level in 2 (22.2 %) cases. The SLIC scores of the cases were in the range of 5-9 (mean =6.4). When the preoperative American Spinal Injury Association (ASIA) scores of the cases were examined, it was seen that it was A in 2 cases, C in 4 cases, and D in 3 cases.
DISCUSSION AND CONCLUSION: SCT are pathologies with high morbidity and mortality risk. By performing decompression with anterior, posterior or combined approaches, spinal stability and neurological recovery can be achieved. Facet joints should be carefully evaluated in terms of fractures in SCT and 360° fusion should be performed in the presence of radiological findings suggesting that the stabilization is insufficient.

Subaksial Servikal Omurga Yaralanmalarında Cerrahi Yaklaşımımız ve Tedavi Sonuçlarımızın Retrospektif Değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmanın amacı Subaksiyel servikal travma (SST) nedeniyle tek bir omurga cerrahı tarafından ameliyat edilen olgulara uygulanan tedavi yönetimini Subaxiyel ServikalTravma Klasifikasyonu (SLIC) ve AOSpine klasifikasyon kriterlerine göre değerlendirmek ve olguların klinik ve radyolojik sonuçlarını geriye dönük olarak incelemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2019-2020 yılları arasında kliniğimizde SST nedeniyle opere edilen 9 hastanın klinik ve radyolojik sonuçları değerlendirildi.
BULGULAR: Olguların yaş dağılımı 18 ile 74 arasındaydı (ortalama = 46,2). Olguların takip süresi 5-27 (ortalama = 17.3) ay idi. Travma düzeyleri incelendiğinde 7 (%77.8) olguda C5-C6 düzeyinde, 2 olguda (%22.2) C6-C7 düzeyinde lezyonlar olduğu görüldü. Olguların SLIC puanları 5-9 (ortalama =6.4) aralığındaydı. Olguların ameliyat öncesiAmerikan Omurga Derneği Sınıflama (ASIA)skorları incelendiğinde 2 olguda A, 4 olguda C, 3 olguda D olduğu görüldü.
TARTIŞMA ve SONUÇ: SSTyüksek morbidite ve mortalite riski olan patolojilerdir.Anterior, posterior veya kombine yaklaşımlarla dekompresyon yapılarak spinal stabilite ve nörolojik iyileşme sağlanabilir. SST’de faset eklemler kırık açısından dikkatle değerlendirilmeli ve stabilizasyonun yetersiz olduğunu düşündüren radyolojik bulguların varlığında 360° füzyon yapılmalıdır.