GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmamızda amaç; femur tibia uzunluk uyumunun uzun dönem sonuçlarını değerlendirmek ve toplumumuzda ortalama femur ve tibia uzunluk oranının tespiti amaçlı, bacak uzunluk grafileri ölçümü yapmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2013-2017 yılları arasında bacak uzunluk grafisi çekilmiş 411 hasta tespit edilmiştir. Hastaların 40-65 yaş arası olanları dahil edildi. Dışlama kriteri olarak; geçirilmiş femur ve/veya tibia kırığı, bilinen romatolojik hastalık, gelişimsel kalça displazisi mevcut olması, bilinen septik artrit öyküsü mevcudiyeti olarak belirlendi. Çalışmaya 171 hasta dahil edildi.
BULGULAR: 171 hastanın 104’ü kadın ve 67’si erkekti. Ölçülen ortalama femur uzunluğu 42,89 cm +/- SD 3,95 cm olarak ölçüldü. ( minimum 30,6 cm – maksimum 49,5 cm). Ortalama tibia uzunluğu 36,75 cm +/- SD 2,966 cm (minimum 29,6 cm –maksimum 43,8 cm) olarak ölçüldü. Femur uzunluğu ve tibia uzunluğu oranı 1,167 +/- SD 0,059 olarak ölçüldü (minimum 1,004 ile maksimum 1,289). Hastaların femur/tibia oranı ile gonartroz evreleri arasında istatistiki olarak anlamlı korelasyon tepit edilmedi (p=0,6876). Hastaların femur /tibia oranı ile koksartroz evreleri olarak istatistiki olarak anlamlı korelasyon bulundu (p=0,0317).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda artan femur tibia oranı ile diz dejenerasyonu arasında ilişki tespit edilmemiş olmakla beraber; kalça ekleminin bu orandan etkilendiği beirlenmiştir. Ancak daha geniş serilerle ve kontrol grubu ile yapılacak çalışmalara ve biomekanik araştırmalara ihtiyaç bulunduğunu düşünmekteyiz. Ayrıca, bu çalışmalarda antropometrik olarak farklar olduğu gözetilerek, yapılacak uzatma cerrahilerinde bölgesel çalışmalar dikkate alınmalıdır.