Investigation of Level of Loneliness and Substance Use of University Students

INTRODUCTION: A great majority of the youth sometimes experience a feeling of loneliness, but some of them tend to use substances. The study was conducted to investigate the level of loneliness and substance use of vocational school students.
METHODS: The universe of the study was formed by the students studying at the Vocational Schools of two different universities in the spring semester of 2017-2018. Since the study population was accessible, no sampling was performed, and the entire population was attempted to be studied. The study was completed by the students who volunteered to participate in the study and filled the questionnaires completely (n=424). The Introductory Information Form, and UCLA Loneliness Scale were used as data collection instruments in the study. Ethical principles were adhered at all stages of the study.
RESULTS: The mean age of the students included in the study was 21.40±3.44 years, 60.6% was female, 54.7% had perceived income level of his/her family as bad, the majority of them (90.3%) was unemployed, 42% was living in an extended family, 50.9% had an illiterate mother. 33.5% was smoking, 7.8% was consuming alcohol, and 1.4% was abusing other addictive substances of the students. In the study, the mean UCLA Loneliness Scale score of the students was found to be 39.42±10.18. No statistically significant difference was found between substance use and loneliness levels of the students (p>0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was determined that a significant number of students used substances, but their substance use did not affect their level of loneliness.

Üniversite Öğrencilerinin Madde Kullanım Durumları ile Yalnızlık Düzeylerinin İncelenmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Gençlerin büyük bir çoğunluğu zaman zaman yalnızlık duygusu yaşamakta ancak bir kısmı bunu baskılamak için madde kullanımına yönelebilmektedir. Çalışma üniversite öğrencilerinin madde kullanım durumları ile yalnızlık düzeylerini incelemek amacıyla tanımlayıcı ve kesitsel olarak yürütülmüştür.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırmanın evrenini 2017-2018 bahar yarıyılında iki farklı üniversitenin Meslek Yüksekokulu’nda öğrenim gören öğrenciler oluşturmuştur. Araştırmada evren ulaşılabilir olduğu için, örneklem seçimine gidilmemiş evrenin tamamına ulaşılmaya çalışılmıştır. Çalışmaya katılmaya gönüllü olan ve anket formlarını eksiksiz olarak dolduran (n=424) öğrenci ile çalışma tamamlanmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Tanıtıcı Bilgi Formu ve UCLA Yalnızlık Ölçeği kullanılmıştır. Çalışmanın tüm aşamasında etik ilkelere sadık kalınmıştır.
BULGULAR: Çalışmaya katılan öğrencilerin ortalama 21.40±3.44 yaşında ve %60.6’sının kız öğrenci olduğu, %54.7’sinin ailesinin gelir düzeyini kötü olarak algıladığı, büyük çoğunluğunun (%90.3) herhangi bir işte çalışmadığı, %42’sinin geniş ailede yaşadığı, %50.9’unun annesinin okuryazar olmadığı belirlendi. Öğrencilerin %33.5’inin sigara, %7.8’inin alkol, %1.4’ünün de diğer bağımlılık yapıcı özelliği olan maddeleri kullandığı görüldü. Çalışmada UCLA Yalnızlık Ölçeği puan ortalamasının 39.42±10.18 olduğu belirlendi. Öğrencilerin madde kullanım durumları ile yalnızlık düzeyleri karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı görüldü (p>0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmada öğrencilerin önemli kısmında madde kullanımı olduğu ancak madde kullanma durumlarının öğrencilerin yalnızlaşma düzeyi üzerine etkili olmadığı belirlendi.